11 t/m 15 april

Woensdag 11 april 2018
Gisteravond de schrik van ons leven gehad!
Er zat een spin... Voordat we de klamboo over het bed trokken had ik hem doodgeslagen, althans, dat dacht ik. Want hij zag er verkreukeld uit en had nog maar 3 poten. Wij onder de klamboo gekropen, met een mug. Dat vonden wij niet zo'n tof idee. Na een tijd zoeken en om ons heen kijken hebben we de zaklamp op het plagond gericht en zijn we op ons rug gaan liggen. Een mug vliegt naar het licht, dus dat was een prima plan. Het duurde alleen wat lang, dus begonnen we met onze handen dieren te maken door middel van het licht. Nina deed alsof ze de spin op at en die begon serieus te bewegen. Remember: hij hing recht boven ons hoofd! En toen viel hij naar beneden! Onze reactie? Wij kwamen allebei gillend overeind en lagen in een deuk!
Vanochtend weer onze kleertjes gewassen en daarna naar Mama Ngina gegaan omdat we hadden afgesproken met Fundi (een klusser) om het plafond te fixen. Hij zei dat er vanuit buiten een lekkage is, dus hij maakt ook het dak in orde. In de middag doorgereden naar PIP, daar werkt Sarah. Het is een organisatie waar ze werken en ervoor zorgen dat straatkinderen (of kinderen uit de jeugdgevangenis) gereïntergreerd worden bij hun familie. Dat is erg belangrijk, omdat de kinderen in het weeshuis vaardigheden aanleren, maar ze zodra ze terug komen op straat alles vervalt en terug is als van ouds. Dit gaat niet om "gewone kinderen", maar om kinderen die gecomoliceerder gedrag vertonen. Bijvoorbeeld door: mishandeling, sexuele intimidatie, verwaarlosing, alcoholmisbruik van de ouder(s) enz. Ze maken in gesprekken contact met de kinderen en bespreken de situatie door middel van poppetjes. Zo bootsen ze op een wat meer afstandelijke manier de situatie na zodat de kinderen er makkelijker over kunnen praten en dit op spelenderwijs duidelijk kunnen maken. Door deze manier krijg je veel informatie over de situatie omdat iedereen om het kind heen een poppetje is. Dus ze bv vragen hoe het broertje op de situatie regeerde. Ook vertelde Sarah dat het handig is voor de hulpverlener zelf omdat het duidelijk in kaart gebracht word. Soms heeft het kind veel meegemaakt in verschillende gezinnen of met verschillende mensen. Eerst gaan ze in gesprek met de kinderen en vervolgens ook met de ouders. Nadat ze terug thuis wonen volgen de 'follow ups'. Dat zijn gesprekken die thuis gevoerd worden. De organisatie zorgt ervoor dat er een netwerk om het kind heen word gebouwd zodat als hun na +/- 6 maanden begeleiding weggaan de situatie veilig genoeg is. Sarah vertelde dat het soms niet mogelijk is om een kind terug te plaatsen bij de ouders en dan is er vaak een oom of tante waar het kind terrecht kan. Hier is dat heel normaal, dat een ander familielid voor je zorgt.
Nadat we daar geweest zijn weer door gereden naar Tuskys, de supermarkt en de bank om geld te halen. Nu even een biertje en straks beginnen aan het avond eten

Donderdag 12 april 2018
Gister avond begon het te regenen en dat is zo gebleven tot vanochtend. Aangezien er geen water uit de kraan komt hebben we daar maar gebruik van gemaakt door bakken buiten te zetten om het op te vangen. Beetje wadmiddel erbij en maar weer wassen, want onze kleren hebben tussen de deur gezeten toen het te drogen hing. Helaas gaat roest er niet uit, dus laat ik die kleren (ook) maar hier. Als ze hier maar iets aan hebben, dat is het belangrijkst voor de meeste mensen hier.
Na het ontbijt hebben we Sammy gebeld en zijn we naar de winkel gegaan voor verf en kwasten. Onderweg regende het nog steeds en wat doen ze hier dan? Dan lopen ze over straat met een badmuts zodat hun haar niet nat word. Best een grallig gezicht!
Bij Mama Ngina is er een lege ruimte waar wij een counsling room van gaan maken. Eerst hebben we al de oude verf van de muur af gepulkt voor zover dat lukte. De kinders kwamen ons helpen. Of in ieder geval er bij staan. We hebben de vloer schoon gemaakt, een lijn getaped omdat het 2 kleuren word en zijn toen begonnen met verven. De verf droogde snel, dus konden we er nog een keer overheen. Nu is het aan het drogen en gaan we morgen verder

Vrijdag 13 april 2018
Vanochtend zijn we om stoelen en een tafel gegaan voor in de aankomende counsling room op Mama Ngina. Daarna wilde we een stukje tapijt voor op de vloer zodat kindjes daarop kunnen zitten en spelen. Dit was te duur, dus hadden we een creatieve oplossing. Een stuk doek wat makkelijk schoon te maken is omdat de buitenkant een soort zeil is en een plak foam zo groot als een matras. Dat kochten we bij de ene winkel en tegenover die winkel zat er op straat iemand met een naaimachine die ervoor gezorgd heeft dat het een mooi matje werd. Ook hebben we kussens gehaald en goed onderhandeld, haha! Alle spullen naar Mama Ngina gebracht en nog een keertje geverfd. Tussendoor even geobserveerd hoe de kindjes gewassen werden. Allemaal uitgekleed staan wachten, dan word je aan je armpje het badje ingesleurd, word je ingezeept (ook je gezicht met zeep dus in je ogen en huilen) en afgespoeld. Dit duurde gemiddeld minder dan 1 minuut. Vervolgens even in de zon blijven staan om te drogen en kun je je weer aankleden. Na de observatie de inrichting erin gezet en klaar! Toen we zeiden dat het klaar was kwamen er wat mensen kijken en vonden het erg mooi. Ze waren stuk voor stuk verbaasd dat wij het zelf geverfd en gestyled hadden

Zaterdag 14 april 2018
Gisteravond zijn we wezen stappen met de studenten, we zijn weer naar de rooftop geweest. Was weer erg gezellig! Ook zat er een groep van, ik denk wel 20 man uit Ierland. Die hadden al flink wat op en boden ons wat te drinken aan. Het was leuk om te zien dat de groepen zich mengde en we verhalen deelde. Hun werken een jaar hier en om de 4 a 5 weken gaan ze 1 week naar huis. Ze regelen water en electrichetijd in huizen, dus dat mogen ze hier best wel even komen fixen (grapje! Ik neem geen 20 Ierse mannen mee naar huis mam), want wij kunnen na al die dagen nog steeds niet douche. Gelukkig komt er soms wel water uit het kleine kraantje eronder en kunnen we ons wassen.
Vanochtend hebben we uitgeslapen, zo rustig aan eens gaan ontbijten en naar de apotheek gereden. Ik krijg een koortslip in m'n mondhoek. Balen! Dus dacht ik, laten we maar meteen actie ondernemen voordat het erger word. Even op internet opgezocht wat ik precies wilde zeggen en nog een foto laten zien van google aangezien het bij mij nog niet echt zichtbaar is. De man zei alleen maar: "Name?" En "you can pay there" dat was het. De klantvriendelijkheid werkt hier toch behoorlijk anders. Had niet het idee dat hij begreep wat ik wilde. Maar, betaald (100 chilling, 80 cent ongeveer, belachelijk weinig!) en pillen opgehaald. Heb nog nooit pillen gehad voor een koorstlip en vond dit bijzonder. Even de naam opgezocht en geappt met het thuisfront. Bleek een antibioticakuur te zijn. Nina is 2 jaar geleden ontzettend ziek geweest door antibiotica van hier dus daar ga ik nu maar niet aan beginnen. Even Mariëlle gebeld en die zei dat ze iedereen hier bij alles gelijk antibiotica geven... Nu dus vooral groente en fruit eten en hopen dat het vanzelf over gaat. Vanmiddag heerlijk gezwommen en gegeten. Ook gebruik gemaakt van de douche! Gewoon met douchekop waar water uit komt. Warm water ook nog! Dat mis ik echt wel hier

Zondag 15 april 2018
Vannacht met oordoppen geslapen omdat 3x geen scheepsrecht is en er tot nu toe elke nacht een hond keihard zit te blaffen. Best vermoeiend. Maar wel uitgeslapen, ook voor ons is het nu even weekend. Rustig aan ontbeten en een uur gewassen met z'n 2en. Besefte dat een wasmachine echt heel fijn is.  Boek gelezen in het zonnetje en wat gaan drinken bij Java House (restaurant) heerlijke samosa gegeten en boodschappen gedaan op de piki. Vandaag gewoon nog even lekker ons gemak houden en morgen weer aan de slag!