14 t/m 20 mei 2018

Maandag 14 mei 2018
Vanochtend even langs geweest bij Joyland. Dat is een boarding school (dus veel kinderen slapen daar ook) in Kisumu voor 270 gehandicapte kinderen. Het is enorm groot! De man die mij rondleidde liep met krukken. Ik vond het knap dat hij kon lopen met krukken, omdat hij zijn ene been meesleepte en steeds door zijn andere been heenzakte waardoor het mij leek dat hij op beide benen niet kon staan. De directeur zit zelf ook in een rolstoel en kan zelf rijden met behulp van een joystick. Toch wel een verschil qua motivatie tussen dat deze mensen ondanks hun beperking werk hebben en de "gezonde mensen" eergister bij de voedselbank vroegen om eten in plaats van te vragen of zoeken naar een baan.
Tijdens de rondleiding kwamen we langs een klas met 'special cases' die les krijgen, maar een apart programma hebben. Ze hadden pauze en er zaten er een paar buiten op het stoepje. De lerares een handje gegeven en mezelf voorgesteld. Er lag een meisje scheef in een buggy. De lerares legde uit dat ze een andere rolstoel nodig had, of een matras voor op de grond omdat ze niet kon zitten door haar vergroeide borstkas. Ze zei dat als ik nog een keer kwam ik daar als eerst iets aan moest doen. We zullen zien...
In het klaslokaal ernaast zaten er een stuk of 5 in een rolstoel, een paar aan tafeltjes en de rest op de grond. De man die mij rondleidde vertelde dat ze hetzelfde examen aflegde als kinderen op een gewone school. Toen ik een mannetje aankeek met z'n soepoogjes, mond openhangend en zitten op de grond, vroeg ik me af of ze het dan ook allemaal zouden halen...
We liepen verder naar de keuken waar ze thee uitdeelde en vervolgens naar de slaapzalen. Zowel jongens als meisjes gaan hier naar school, maar slapen apart. De slaapzaal zag er ongeveer hetzelfde uit als op de school van Nowe. Een soort schuur, met stapelbedden en bij de meeste een ijzeren kist voor wat spulletjes. Geen bedhekken. Zowel boven als onder niet. Dat betekend dus dat ze wel erg stil moeten liggen willen ze er niet uit vallen.
Nog een klasje bekeken met kinderen die een hersenaandoening hebben. Hier zat een mannetje tussen van een jaar of 3-4 met het syndroom van Down. Er kroop een kindje over de grond, niet op handen en voeten, maar schuin zittend op haar heup. Er kwam een kindje op me af die zijn arm uitstak om me te begroeten, zijn handje was een stompje en de andere arm was maar tot zijn elleboog. Toen we de klas uitliepen riep er een vanuit achter uit de klas "Bye!" Terwijl hij spastisch om zich heen sloeg, terug gezwaaid en doei gezegd.
Ik weet niet waarom, maar ook hier leken de kindjes gehandicapter dan in Nederland. Misschien omdat ze niks hebben, net als het bezoek bij het District Hospital. Maar tussen 270 gehandicapte kindjes rondlopen is natuurlijk ook al wel een indruk opzich.
Toen we terug liepen gezegd dat ik daar af en toe wel een dagje wil gaan werken. Moest toen naar de office in Kisumu om m'n gezicht te laten zien en wat te vertellen over mezelf. Die mevrouw zat met haar gespalkte benen omhoog en vanuit haar rolstoel kon ze alles doen. Ze belt me morgen voor meer informatie, het was allemaal een beetje vaag.
Ik begin de weg hier een beetje te kennen, dus ben naar Java House gelopen en heb heerlijk gelunched met me, myself and i.
Boodschappen enz gedaan en gezwommen. Mariëlle was op de compoumd en nodigde me uit om vanavond mee te gaan naar The Hill met de studenten omdat Sarah jarig is vandaag. Prima, gezellig! Daarheen gehobbeld, taart gegeten en daarna pizza. Op een gegeven moment een van onze telefoons aangesloten en kwam er Guus Meeuwis, Jeroen van der Boom en De Jeugd van Tegenwoordig uit de boxen. Heerlijke avond gehad!
Terug naar huis zaten we met 8 mensen in de tuctuc van Sammy. Paste makkelijk, ik had achterin de meeste ruimte! Hilarisch!

Dinsdag 15 mei 2018
Vanochtend heeft Sammy me afgezet bij de Bongoma Line in Kisumu en na iets langer dan een uur had ik niet door dat ik de bus al uit moest dus werd ik door iedereen aangekeken en toen ik dat door had zag ik het gebouw met de witte pilaren aan de linkerkant en besefte ik dat ik al was waar ik moest zijn. Had ik de reis toch overleeft, onderweg bijna een ongeluk gehad. Ik weet niet wat de chauffeur aan het doen was, maar hij reed op een centimeter na boven op een stilstaande auto. Pannekoek! Onderweg ook een vrachtwagen gezien die van de weg was geraakt en gekanteld aan de rand van de weg lag. Zag er niet heel goed uit...
Natuurlijk springt er 5 man op je af als je uitstapt voor een lift, maar ik kan prima lopen. Was er binnen 10 minuten. Onderweg kwam ik de moeder van Paul en Tony tegen die erg blij was me te zien. Roos kwam naar me toe op Baby Home toen ze me zag en ben toen bij de kleintjes gaan zitten. Ik vroeg of ik ergens mee kon helpen, maar dat hoefde niet. Ik kon gaan spelen met de peuters. Ook prima!
Ik vond het enorm leuk om Little Joppe te zien! En de andere kids zijn ook wel leuk, maar die begonnen omstebeurt te huilen, alweer. En krijsen echt super hard. Ik snap niet dat Little Joppe dat niet doet, maar fijn is het wel! Kids zijn leuk, maar na 2.5 uur gejank en gekrijs was ik er eigenlijk al wel weer klaar mee. Tussendoor wel een stok weggehaald. En een steentje die ene peuter in z'n mond stak en een loly stokje wat me ook niet het beste speelgoed leek. Rond etenstijd werden ze allemaal op een stoeltje gezet en kwam ze me helpen met eten geven. Allebei 3. Na het eten hebben we ze verschoond en kregen ze in bed nog een fles. Er begon er 1 te spugen, dus opnieuw verschoond, ook het bed. En toen dat kkaar was spuugde Little Joppe nog even alles onder. Had ik in ieder geval weer even wat te doen, haha!
Daarna op het stoepje gaan zitten en een blik ananas uit m'n tas getoverd. Er is 4x aan me gevraagd of ze wat te eten voor me moesten maken, maar dat hoefde echt niet.
Tijdens het eten waren de schoolkinders op de schommels aan het spelen. De middelste schommel waar een kindje opschommelde brak af en het kind viel op de grond. In Nederland zouden we waarschijnlijknschrikken en erop af rennen, maar hier keek niemand op of om behalve de andere kids die hem uitlachtte.
Na de pauze nog eveb geholpen bij de hele kleine baby'tjes. Dat was wel gezellig met Roos! En toen 2.5 uur gedaan over de terugreis...

Woensdag 16 mei 2018
Vanochtend besefte ik dat de mevrouw van het kantoor niet meer gebeld had. Dus gelijk maar weer even langs geweest na het ontbijt. Ze was alleen niet aanwezig. Nog een keer m'n telefoonnummer en email achter gelaten en gevraagd of ze me dan vandaag wilde bellen. Even geld gehaald bij de bank en terug naar huis. Een uurtje met enorme koppijn op de bank gelegen, gevideobeld en eieren gebakken. Die waren nog goed, want ze zonken in het water. Toch handig dat je een moeder hebt die dat weet ;)
Vanmiddag gezwommen, helaas was het bewolkt dus lekker in het zonnetje liggen ging niet door. Gedoucht en m'n boek gelezen. Hopelijk belt die mevrouw snel terug, want zo niks doen (in ieder geval niet veel doen) maakt de dag toch wel een beetje lang...

Donderdag 17 mei 2018
Omdat ik gisteravond een haarmaskertje in m'n haar heb gesmeerd waardoor m'n haar echt super, super vet is geworden ben ik na het ontbijt eerst maar gaan zwemmen. Toen ik de deur open deed keken de 2 dames me best raar aan. Hebben geloof ik nog niet zo vaak iemand in bikini gezien. Toen ze vroegen of ik ging zwemmen wilde ik eigenlijk zeggen dat ik om boodschappen ging, maar heb dat grapje toch maar niet gemaakt...
Er was een gek beest in het water wat super snel over het water heenschaatste. En als het onder water was zwom het net zo snel en kon het op de wanden lopen. Best wel iewl, dus na een tijdje lukte het me op hem uit het water te meppen. Het was een soort kever achtig iets. En het waren er 2. Een hele tijd bezig geweest om ook de 2de uit het water te krijgen totdat ik op een gegeven moment bij de rand naar de bodem keek en daar een spin zag zitten. Geen idee of die nu dood of levend was. En ik ben niet bang voor spinnen, maar ben toch het water uitgegaan. Even in de zon opgedroogd, normaal ren ik druppend van de deur naar de badkamer, maar nu ze net gedweild hadden vond ik dat toch niet zo leuk voor ze. M'n haar opnieuw gewassen, maar dat stomme spul gaat er niet helemaal uit.
Naar de office van Joylanf gebeld, maar die lijn was bezet. Spullen gepakt en Bensom gebeld, ik wilde gaan wandelen op Dunga Beach. Onderweg gelachen omdat Benson niet in een boot durft. Er zitten nijlpaarden en krokodillen. En hij vond het best gek dat die er in Nederland alleen maar in een dierentuin zijn.
Aangekomen bij een vissersdorpje waar ze niet helemaal begrepen dat ik gewoon wilde wandelen. Lopen, met m'n benen. Geen boottocht. Dus, een rondleiding gekregen van Tobias. Super veel vis gezien, groot klein, vies, nog viezer haha! Sardines, dat vond ik wel grappig omdat ik die alleen maar uit blik ken. Een katvis en nog veel meer. Ook allerlei vogels, dat vond ik wel intressanter dan vis. Bijvoorbeeld de Black headed heron, sacred ibus, marabou stork, yellow billed stork en de hammer kop. Verder gelopen naar waar alle vis werd gebakken. Hij wilde dat ik proefde, maar dat heb ik toch echt maar onbeleefd geweigerd. Niet omdat ik geen vis lust, maar omdat ik al ziek geweest ben.
Uitleg over de bomen, dat een bepaalde boom die daar stond goed was voor je weerstand en een er naast hielp tegen slangenbeten als je de melk van de vrucht erop smeerde.
Tobias wilde dat ik entree betaalde voor iets, maar ik legde nogmaals uit dat ik gewoon een wandeling wilde maken, langs het water ofzo. Hij zei dat hij dat begreep, maar vervolgens liepen we zonder te betalen naar binnen. Dat is dus ook niet helemaal wat ik bedoelde, maar goed. Ik geloof niet dat mensen hier gaan wandelen puur omdat ze het leuk vinden of iets willen zien, haha!
We kwamen in een ruimte wat diende als een soort museum. Daar wat rondgekeken en daarna wat gaan drinken. De hoop op een mooie wandeling had ik opgegeven. Toen we buiten zagen kwamen de kippen de vis op eten die lag te drogen in de zon. Een vrouw die bij de vis zat wilde een steen gooien, maar toen ze zag dat ik naar haar keek stond ze op en joeg ze de kippen op een wat vriendelijkere manier weg.
Ondertussen de office weer gebeld die alleen maar zei dat ze me later terug zou bellen. En tot mijn verbazing, belde ook echt terug eind van de middag. De brief ligt maandag klaar en dan kan ik hem tekenen en hopelijk beginnen op Joyland!

Vrijdag 18 mei 2018
Hier in Kenia is het onmogelijk om uit te slapen. Ik weet niet waarom, maar elke ochtend, al 2 weken lang, word om tussen half 6 en 6 uur wakker waarna ik vervolgens nog max. 1.5 uur slaap en dan maar besluit om m'n bed uit te gaan. Maakt niet uit hoelaat ik ga slapen, uitslapen werkt hier gewoon niet...
Volgens mij begin ik wel een beetje te wennen aan het "niks doen" hier. Vanochtend m'n spannende boek uitgelezen, de volgende besteld maar helaas word die in Nederland bezorgd. Thee gedronken, beetje vogels kijken die het geluid maken van een aap, spelletjes spelen op m'n telefoon. Tralalalalala. Bedacht wat ik wilde eten vandaag en morgen, maar dat is echt lastig te bedenken als je geen honger hebt.
In de middag even langs Joyland gegaan om te vertellen dat ik maandag (als het goed is) die brief ophaal en dus kan beginnen. Benson kon niet, dus stuurde hij iemand anders. Die piki trok lekker op zeg, haha!
Hij zette me af bij een school voor gehandicapte, maar dit was niet Joyland. Daar kwam ik snel achter dus doorgereden naar Joyland, was echt vlakbij. Een en ander geregeld, maandag terug na het bezoek aan het kantoor en dan zou ik als het aan mij ligt dinsdag kunnen starten, maar tis Kenia, dus het zou ook best nog wel wat langer kunnen duren. Na het boodschappen doen ben ik op de bank begonnen in een ander boek. Rond half 4 in slaap gevallen, had hoofdpijn en was weer misselijk, blegh! Dus vond dat ik best even m'n ogen dicht kon doen. Toen ik wakker werd was het pikke donker buiten, er was geen licht aan buiten bij de studenten, dus dacht dat had midden in de nacht was! Maar uiteindelijk bleek het pas half 8 te zijn. Eten gekookt, film gekeken en weer gaan slapen. Schijnbaar ben ik dan toch wel moe...
Zaterdag en zondag dus niet veel gedaan. Films/serie kijken, klooie op m'n telefoon, beetje zwemmen, even om boodschappen enz enz.
Hakuna matata!